Ik heb vaak de vraag gehad hoe het gaat met de klas. Vooral in het dagelijks leven en in de Q&A. Daar heb ik hem al een beetje beantwoord en in de persoonlijke update, maar ik wou er even een heel artikeltje aan wijden.
Ik ben dus blijven zitten. In het begin moest ik hier veel om huilen maar na een weekje dacht ik " ik maak er gewoon het beste van, ik ga nieuwe mensen ontmoeten dat is toch leuk? " zo ging ik ook de eerste dag na de vakantie in, ik had afgesproken met oude vriendinnen om samen te zitten tijdens de speech. Daarna ben ik stoer naar het lokaal gelopen en ging ik zitten al snel kwam er een meisje naast mij zitten. Ik vond het echt een leuke dag en was helemaal blij. Helaas was ik de dag daarna heel duizelig dus kon ik niet naar school. Op die dag heeft de mentor ook aan de klas verteld over mijn evenwichtsstoornis. Ik kreeg van haar te horen dat ze heel begripvol waren. Dat heb ik ook wel gemerkt. Ze vertelde ook meteen dat ik niet meedeed met gym en niet mee zou gaan op kamp. Ook dat vonden ze jammer.
Op de dag voor kamp wenste ik ze veel plezier via whatsapp. En toen zeiden ze allemaal dat het erg jammer was dat ik niet mee ging. Dat vond ik ook.
Ik zit met 28 mensen in de klas. Ik ben in een vwo + klas geplaatst omdat er bij de andere klas geen plaats was. Hierdoor kwam ik wel bij een vriendin in de klas van vroeger.
Dan hebben we ook nog de mentor. Ze geeft duits. Ik vind haar wel aardig, ook omdat ze begripvol is over mijn evenwichtsstoornis. Ik ben ook al bij haar op gesprek geweest.
De klas is ook aardig in de eerste 2 weken voelde het een beetje gek maar ik heb wel het gevoel dat ik ben opgenomen in de klas. De meisjes zijn echt superaardig en de jongens natuurlijk ook maar dat is anders. Helaas moeten we wel op plattegrond zitten dus kun je niet echt praten met andere kinderen. Dat is wel jammer. In de pauzes zit ik nog wel bij mijn oude vriendinnen omdat ik hun ook wil blijven zie
Ik heb nog een paar leraren die ik vorig jaar ook had. De meeste van hun vragen hoe het met me gaat enzo dus dat is heel fijn.
Ik wil nog even 1 ding zeggen (het is een persoonlijke blog dus ik wil jullie ook echt alles vertellen), het gaat niet over de nieuwe klas hoor maar ik wou het toch even zeggen, het gaat over de oude klas. Ik heb eigenlijk bijna geen contact meer met hun alleen met die ene beste vriendin waar ik het al over heb gehad in andere artikelen. Ik vind dat niet erg hoor ze moeten zelf weten maar ik vind het wel gek dat ze niet eens hallo kunnen zeggen alsof ik er nooit ben geweest en niet een heel jaar bij hun in de klas heb gezeten. Ik trek me er niks van aan en negeer gewoon lekker terug. Ik wil ook niet zielig doen of zo maar ik wou het even kwijt. Fijn dat dat eruit is.
Nou dat was het wel weer. Ik hoop dat jullie persoonlijke artikelen ook leuk vinden laat maar achter in de reacties.
Liefs Lisa
Op de dag voor kamp wenste ik ze veel plezier via whatsapp. En toen zeiden ze allemaal dat het erg jammer was dat ik niet mee ging. Dat vond ik ook.
Ik zit met 28 mensen in de klas. Ik ben in een vwo + klas geplaatst omdat er bij de andere klas geen plaats was. Hierdoor kwam ik wel bij een vriendin in de klas van vroeger.
Dan hebben we ook nog de mentor. Ze geeft duits. Ik vind haar wel aardig, ook omdat ze begripvol is over mijn evenwichtsstoornis. Ik ben ook al bij haar op gesprek geweest.
De klas is ook aardig in de eerste 2 weken voelde het een beetje gek maar ik heb wel het gevoel dat ik ben opgenomen in de klas. De meisjes zijn echt superaardig en de jongens natuurlijk ook maar dat is anders. Helaas moeten we wel op plattegrond zitten dus kun je niet echt praten met andere kinderen. Dat is wel jammer. In de pauzes zit ik nog wel bij mijn oude vriendinnen omdat ik hun ook wil blijven zie
Ik heb nog een paar leraren die ik vorig jaar ook had. De meeste van hun vragen hoe het met me gaat enzo dus dat is heel fijn.
Ik wil nog even 1 ding zeggen (het is een persoonlijke blog dus ik wil jullie ook echt alles vertellen), het gaat niet over de nieuwe klas hoor maar ik wou het toch even zeggen, het gaat over de oude klas. Ik heb eigenlijk bijna geen contact meer met hun alleen met die ene beste vriendin waar ik het al over heb gehad in andere artikelen. Ik vind dat niet erg hoor ze moeten zelf weten maar ik vind het wel gek dat ze niet eens hallo kunnen zeggen alsof ik er nooit ben geweest en niet een heel jaar bij hun in de klas heb gezeten. Ik trek me er niks van aan en negeer gewoon lekker terug. Ik wil ook niet zielig doen of zo maar ik wou het even kwijt. Fijn dat dat eruit is.
Nou dat was het wel weer. Ik hoop dat jullie persoonlijke artikelen ook leuk vinden laat maar achter in de reacties.
Liefs Lisa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten